Haft Emilie Berrin z roku 1800

Jakiś czas temu natknęłam się w Internecie na wzory haftów Emily Berrin z roku 1800, które przeznaczone były do dekoracji dołu sukni. 

Wzory skojarzyły mi się z epoką, która dopiero miała nadejść, czyli moim ulubionym biedermeierem, a że ich komputerowa jakość była dość dobra, a technika na znane mi krzyżyki, postanowiłam spróbować wyhaftować te urocze, ponad dwustuletnie motywy. Byłam ciekawa czy uda mi się uchwycić ducha epoki.

Zaplanowałam obrus. Zaczęłam od powiększenia i wydruku wzorów. Niektóre elementy były niezbyt czytelne, ale niezrażona, postawiłam na swoją wyobraźnię. 

Nie mogłam zdecydować, który motyw najbardziej mi się podoba, wiec wybrałam trzy najładniejsze i skomponowałam z nich coś na kształt „przeplatającej się” przez obrus wstęgi. 

Do tego dobrałam motyw sznura z chwostami oraz inicjały na rogach haftu: EB – Emily Berrin oraz ST – Sylwia Tulik, czyli moje. Dodatkowo wyhaftowałam daty powstania wzoru i jego wykonania.

Największym wyzwaniem był dobór kolorów. W przypadku starych wzorów nawet jeden fałszywy odcień może sprowadzić całość do współczesnej marnej kopii i zniszczyć efekt autentyczności. Sądzę, że jakoś sobie z tym poradziłam, na szczęście miałam do dyspozycji cały worek mulin – pozostałości po poprzednich haftach moich i mojej babci.

Tak zaczęła się moja praca...

A taki jest efekt końcowy...